Samandrag og samanlikning av to songar

I denne teksten skal eg skrive eit samandrag og analysere likskapar, ulikskapar, språk og eg går igjennom bodskap. Dei to songane eg har fått er «Gunerius» frå 2016 av Karpe Diem, og «Du skal få ein dag i mårå» frå 1964 av Alf Prøysen. Eg vil ogso skrive kva for ein song eg likte mest. For og setje deg in i songen, startar med motivet.

«Gunerius» går ut på ein gut som blei født i trafikken. Han hadde ein hard oppvekst og hans foreldre så ikkje ut til å bry seg. Han seie han elskar mora si til døden, men at det er ein drapstrussel, som kanskje betyr at han vil drepe mora si. Han, eller «eg» personen, frir til «Oda» men hugs på at Oda likar Jonas i stede for han. Seinare blir han kompis med Svein og dei finn på mykje rart i saman. Dei raner til slutt ein bank og knivstikker nokon folk. Politiet leter etter dem, antakeleg vis tok dei «eg» personen, men svein rømte til sveits. 

I «Du skal få ein dag i mårå» er motivet ganske likt men slutten er annleis. Den vesle guten er ein rampete gut. Han gjorde dumme ting. Han hadde nok ogso ein tøff oppvekst. Han prøvde eg på draumedama men ho sa nei. Han tok det hardt inn over seg og trudde det skulle bli sin siste dag, men han forståtte livet. Og til slutt blei han ein vellykka man med eit småbruk og ein hest.

Då vil eg byrje å samanlikne songane. Begge har ein tøff på livet, ein blei født i trafikken, de andre var ein rampete gut. Begge fekk nei av draumedama si, det er jo uflaks. Nokon ulikskapar eg fant er at «Gunerius» sluttar med eit tap, medan «Du skal få ein dag i mårå» sluttar lykkeleg. Eg trur at bodskapet i songane er at livet er lang og at ein ikkje skal feige ut ved stor motstand. Språket i songane er ekstremt forskjellig, den eine er rapp med drap og kroppsdelar. Den andre er roleg dialekt med eit barnevennleg språk. 

Og til slutt litt eigen meining. Eg er ikkje stor fan av rapp, eg vil ha melodi og eit tonefall. Dei er ikkje mykje melodi i «Du skal få ein dag i mårå» men dei er eit tonefall og vennleg språk. Eg er eigentleg på Prøysen sin side, songen til Prøysen var trossalt ein av songane mamma song til meg nor eg var liten.