Ove Rolandsen er ein stor kjekk kar, uforutsigbar kvinnebedårer, som heile tida prøver å vinne kvinnenes gunst, til bygdas menn store fortvilelse.

Rolandsen er kystbygdas telegrafist, men han er også ein oppfinnar, med store muligheiter. Gjennom heile filmen prøver han å skaffe pengar til sin oppfinning, som er fiskelim.

Man kan på mange måtar kalle Rolandsen ein horebukk, men det er bare ein dame som hans hjerte verkelig brenner for, Rike Herr Macks datter. Men Rolandsen vet godt at han ikkje kan få henne så lenge han ”bare” er bygdas telegrafist, på den tida var det klare klasseskilje.

Rolandsen er smart, det er tydelig at han spiller dum gjennom hele filmen, sjølv med mye motgang gir han ikkje opp. Dette seier jo ein hel del om hans karakter, at han er målbevist og ikkje gir opp drømmen om å få prinsessa og halve kongeriket, han er rett og slett et forbilde for alle andre menn, sjølv om han ikkje er perfekt så har han mange gode eigenskapa. Nestekjærleik og rettferdig er noen beskrivande ord av Rolandsen.

"Telegrafisten" er historia om mannen som satsar alt og vinner, for å si det kort. Drømmaren, oppfinnaren, svermaren, ein tidlaus eventyrskikking dreva av sin lidenskap. Humor, drama og erotikk er filmen spekket fullt av. Kvar Ove Rolandsen heile tida er i sentrum av trekantrama og andre situasjonar. I eit eksentrisk Hamsunsk univers i ein liten ”typisk” bygd på Nordlands kysten rundt århundreskiftet.