I samfunnet desse dagar er det veldig mange som har ei forvirra kjensle over sin eiga kropp, som meinar dei er enten for tjukk, eller for tynn. Slik at påstanden ”Kroppshysteri er blitt den nye nasjonalsjukdommen” meiner eg er veldig reel. Ting som kan hjelpe på det her kroppshysteriet er også overalt. Ein kan knapt snu seg utan å sjå ein eller annan reklame for slankepillar eller eit preparat som skal ”hjelpe” ein med att gå ned i vekt. Desse slankepillane fungerar jo stort sett ikkje uansett.

Det eg trur meininga med påstanden ”kroppshysteri er blitt den nye nasjonalsjukdommen” er, er att dei fleste på ein generell basis tenkjar for mykje på korleis ein ser ut, mens nokre ting, som for eksempel intellektet blir bare mindre og mindre hos enkelte personar. Programmer som ”paradise hotell” hjelper jo ikkje akkurat på saken heller. Der det er masse unge menneskjer som ikkje vet noko om omverda, men som ser betre ut ein mesteparten av det norske folk. Og dei blir jo automatisk forbilda til ungdommen, rett og slett fordi dei fleste ungdommar kan relatere seg til kva som skjer, og at dei kanskje vet like lite som dei som er der. Derfor vil plutseleg alle sjå ut som ein ”paradise hotell” deltakar.

Å ha ein slik tankegang som ”åh nei, eg veier litt for mykje.” er ikkje bra for ein person på eit mentalt nivå. Det kan være med på å skape fleire typar levestilar som igjen skapar ein matvegring som gjør at ein ikkje klarar å sjå kor tynn, eller tjukk ein eigentlig er. Med ein slik sjukdom kan ein person sjå ut som ei flis og tenkje ”kvifor er eg så tjukk?” når den personen ser seg i spegelen. Desse matvegringane rammar fleire jenter enn gutar, og ein kan jo lure på kvifor det er slik? Kan eigentlig seie at eg kjennar også fleire jenter som ikkje likar korleis dei ser ut, enn gutar. Når ein person har fått ein slik tankegang er det også veldig vanskeleg å få dei til å skjønne at dei ikkje ser ut som dei trur dei gjør.

Dette blir jo også å skape fleire dillema for framtidas ungdommar, på den måten at dersom ein skulle være litt overvektig, og tallane tydar på at bare fleire og fleire ungdommar blir overvektig. Kommer det sikkert til å bli nokon form for mobbing, mest sannsynleg bare på barneskolen, men ein vet jo aldri.

Kroppshysteriet blir jo ikkje noko mindre heller. Det er fleire nå, enn for eksempel for 10 år sidan, det ironiske med heile tingen er att mange som meinar dei må slanke seg, allereie er tynn, mens dei som meinar dei må leggje på seg, allereie er overvektig. Det er både ironisk, og negativt.

På kortare sikt kan ein jo seie, kvifor er det så negativt att enkelte personar vil ta av seg nokre kilo? Svaret på dette er, dersom ein går på ein diett for lenge vil det til slutt øydelegge eins eiga kropp. Sidan mangel på næringa hindrar kroppen frå å byggje seg opp. Ikkje bare blir kroppen øydelagt, men ein blir sur og grinete, fordi kroppen ikkje får i seg det den treng av næring. På lengre sikt vil eit samfunn som er prega av slikt, hindre for at ein person kan være seg sjølv. Der er det jo nok av problem allereie, sidan dei fleste må oppføre seg litt utanom det vanlege før å bli akseptert av ein gruppe eller gjeng, det fører jo også bare til at dei fleste vil være nokon annen enn dei er, om det er Nicklas frå ”paradise hotell” eller om det er ein eller anna person frå ein eller anna film.

Kroppshysteriet desse dagar gjør jo også så mange personar drar til gymnastikksalar som ”Sats” eller liknande. Dette kan også være med på å øydelegge sjølvtilliten til enkelte personar, sidan det kan ta lang tid før ein ser resultata sjølv. Men det kan også ha positive effektar.

På den andre sida av alt, sitt da alle dei som får pengar kvar gong eit eller anna produkt som skal ”hjelpe” med å gå ned i vekt blir selde. Eg trur at dei er blant dei som oppmuntrar folk med dårleg sjølvbilete til å tenkje som dei gjør. Mens pengane rullar inn som gras på kontoen deira. For å si det på ein anna måte, er dei kort og godt eit vonde som tenar pengar på andre personar sin ulykke.

Det finnes også operasjonar ein kan gjere for å sjå ut som ein vil, om det er å endre på andletet som ein fikk da ein blei født, eller om det er personar som vil stramme litt opp her og der. Eller bare forstørre nokre delar av kroppen. Ein kan til og med skifta kjønn. Desse operasjonane kostar som oftast mykje pengar, men for nokon som ikkje liker sin eiga kropp, kan det vel være verdt det.

For å konkludere heile greia, vil eg seie at påstanden ”kroppshysteri er blitt den nye nasjonalsjukdommen” er reel, fordi i dagens samfunn tenkjar folk for mykje på korleis dei ser ut, kva dei kan gjere for att dei kan sjå ut som dei vil gjere, inklusive diettar og operasjonar. At pengar rullar inn for dei som vet å utnytte slikt, og at diettar kan føre til sjukdommar som bulimi, anorexia og fleire, og at dei i tillegg hindrar kroppen i å byggje seg opp og øydeleggar humøret sidan den ikkje får nok næring. Ungdommen brukar også meir og meir tid for å sjå ”bra” ut, og meir og meir pengar på å sjå bra ut.