Det var den 11. mars 1994 då eg kom til verda, født i Kristiansand og oppvaksen på Evje. Eg hadde ikkje noko munnlege eller skriftlege språk, det vart noko begrenset då. Etter kvart tok eg i bruk det munnlege språk, som eg lærte av min mor og far. Etter kvart kom mitt skriftlege språk. Det blei mitt grunnlag for å kunne lære meg sjølv grammatikk, å kunne ha ein struktur på eit norsk munnleg og skriftleg språk, når eg begynnar på skulen, hadde vert et stort pluss.

I denne artikkelen har eg valt og gjere greie for særtrekk ved det munnlege og skriftlege språket mitt i ulike situasjonar. Til slutt skal eg vurdere kva eg brukar mitt skriftlege og munnlege språk mest til, i situasjonar som oppstår.

Ein kan som sagt dele opp språket i to delar. Det munnlege og skriftlege språk. Korleis eg bruker mitt språklege variasjon til uttrykk i det munnlege språk, er at eg kan bruke eit vanleg språk når eg pratar med kompisar, eg uttrykker meg meir annleis når eg pratar med menneskar eg ikkje kjennar så godt. Dag ut og dag inn, har eg brukt over 700 munnlege ord til å forklare ting på. Noko faktisk gjennomsnittet for eit norsk menneske ligger på, av ord brukt på ein dag. Det er dette som gjer att eg er mykje betre i munnlege prøver og foredrag, på skulen. Det skriftlege språket, brukar eg også ofte, men ikkje i same samanheng. Eg skriv mykje over internett, brukar ofte Facebook. Her brukar eg eit skriftleg språk som går kjapt og er enkelt, dette har nok aldri gjort nokon betre i skulearbeid. Eg brukar også ofte et annleis skriftleg språk når eg spele dataspel. Her utrykkar eg meg på ein måte som ein kan kalle eit fagspråk innanfor spel.

Eg kan bruke mitt skriftlege språk til å analysere. Det bruker eg mykje på skulen. Då kan eg finne tema, bodskap, komposisjon og hovudpersonane. Ein analyse blir ofte delt opp i innlending, hovuddel og avslutning. Eg må tenkje mykje då. Det er opp til lesaren å fylle tomromma der teksten underkommuniserar og tolke det på sin egen og riktige måte. Eg må då lese mellom linjene og bruke mitt eiget register med gode og korrekte ord. Når eg brukar munnleg og skriftleg språk saman, skriver eg ofte kåseri. Det er fordi dette er ein munnleg preget sjanger, munnleg språkleg og du må ha eit spenstig og elegant skriftleg språk.

Eg kan bruke mitt munnlege språk meir nå, en før. Eg har blitt fotballtrenar for eit lite gutelag, då brukar eg språket mitt til mykje taktisk prat, men på ein lettare og meir forståelig måte, slik at dei små gutane forstår. Det er ein vanskelig jobb. Det å gjere om språket, men øvelse gjer mester, som er fakta. Eg brukar mykje variasjon i det munnlege også. Slik att dei ikkje skal gå lei meg og fotballen. Det er derfor viktig med varierande språk i denne jobben

Alt i alt kan eg seie at bruken av mitt skriftlege språk blir definitivt brukt mest i skulearbeid, eg brukar ofte mykje tid på det, dette tar verkeleg mykje av tida! Mitt munnlege språk bruker eg også mykje på skolen, men også mykje som trenar. Eg vil si at eg brukar det munnlege språket mitt kor som helst, skule, heime, hobby, dataspel, skype og telefon. Men eg brukar det annleis på skulen en kva eg gjer heime.