”Irak og USA skal vere einige om å trekkje ut dei amerikanske kampstyrkane innan utgangen av 2011. Dei amerikanske soldatane skal forlate irakiske byer allereie neste sommar.”

- Dagsavisa Helg, laurdag 23.08.08

Nokon gangar skulle eg ønskje eg kunne lese andres tankar. Eg lurar på kva Georg W. Bush eigentleg tenkte då han bestemte seg for å starte krig mot Irak. Hadde planen hans vært å drepe alle disse uskyldige liva heilt frå starten av, eller har denne krigen gått for langt? Har han nådd sin eigen grense, nå som han endelig ønskjar å trekkje ut dei amerikanske kampstyrkane, eller ønskjar han kanskje at krigen ikkje tar slut?

Angrar Georg W. Bush? Kanskje er samveita hans omtåket av en oskegrå sky, eller kanskje den er lyseblå som en iskrystall trygt bevart av en skitten, kongeblå stoltheit. Sovar han godt om naten? Får han sove i det hele tatt? Kanskje. Jaktar dei blodrøde mareritta om og om igjen i drømmane hans om natta? Sniker de gjennomsiktige frysningane seg forsiktig ned Presidentens rygg kvar gang han tenkjer på kva han eigentlig har gjort? Over 600 000 drepne. Føler han et stikk av kullsvart skyldfølelse, har det verkelig gått så langt?