Født: 17. juni 1808 i Kristiansand.

Fullt navn: Henrik Arnold Wergeland.

Foreldre: Nicolay og Alette Wergeland.

Gift med: Amalie Sophie Bekkevold.

Død: 12. juli 1845. Gravlagd på vår frelsers gravlund i Oslo.

Henrik budde i Kristiansand til han vart 9 år. Då flytta han til Eidsvoll. Far hans var prest og han var med på å lage grunnloven. Når Henrikk var 11år gjekk han på skule i hovudstaden. Når han vart eldre begynte han på teologistudier. Men han hadde eit ganske så ”vilt” studieliv som var prega av mykje festing.

Wergeland eide ikkje diskresjon og klarde ikkje la være å provosere. Wergeland var opptatt av folkeopplysning. Han starta mange folkebibliotek. Han kjempet en hard kamp for å få opphevet en lov som gjekk ut på at jødar ikkje fekk adgang til Norge. Den lova vart oppheva 6 år etter hans død. Han prøvde og lage eit eige norsk skriftspråk. Han ville ha bort den danske påvirkinga.

Han skreiv i alle sjangere, alt frå lyrikk til fagbøker. Få andre diktere har beskrevet naturen og kjærligheten så levande som han gjorde.  Under studietiden vart han kjend med Welhaven som vart hans fiende etter kvart.  Wergeland døydde 37 år gamal, men rakk å skrive mykje og bli ein veldig betydningsfull person.