Ein komet er eit astronomisk objekt som hovudsakelig består av is. I solsystemet har kometar vanlegvis veldig elliptiske omløpsbaner rundt sola. Langt ute i solsystemet innehelder ein komet av stein- og metallpartiklar som er innefrossa i is. Når kometen nærmar seg solen, blir det danna eit gasskappe som solstrålinga får til å lyse. Når kometen når det innarste av sin bane, blir den synlig, då solen smelter av isen og får kometen til å kaste av ein sky av is og damp (ein komethale) i retning ut frå Sola.

Kometar blir ofte samanlikna med asteroidar. Vitenskapmenn meiner at asteroidar er utbrente kometar, der solen har fått all isen til å fordampe slik at den ikkje lengar kastar ein hale.

Til forskjell frå dei andre smålegemene i solsystemet har kometar vore kjent sida oldtida. Kinesiske nedteikningar om Halleys komet kan daterast til minst 240 år f.Kr. Det berømte Bayeux-teppet, som hedrar normannernes erobring av England i 1066, viser også ein passasje av Halleys komet. 

Innan 1995 er 878 kometar katalogisert med omtrentlege berekna baner. Av disse er 184 periodiske kometar (omløpstid mindre enn 200 år). Nokon av dei gjenværande er utan tvil også periodiske, men for å bestemme dette må banene bereknast meir nøyaktig.

I astronomisk nomenklatur er teiknet før "/" enten "C" for ikkje-periodisk, "P" for periodisk og "D" for ein komet som er tapt eller gått i oppløysning (disintegrated). "X" står for ein komet som man ikkje har greidd å berekne ein bane for, dette er vanlegvis eldre kometar. "A" står for eit objekt ein trudde var ein komet, men var noko anna, typisk ein småplanet.