Ho hadde aldri tenkt over kortid ho kom til å døy, heller ikkje korleis. Men no visste ho det, ho såg døden rett foran auga. Men ho var ikkje redd, tvert i mot. Sigrid hadde levd eit fint liv med glede og sorg. Ho hadde både fine og dårlige minne å ta med seg om ho døydde.

Sigrid sto i kassa på supermarkedet, ho va berre 16 år og hadde fått sin første sommarjobb. '' Denne sommaren skal bli topp, men berre sol og glede!'', hugsa Sigrid att ho hadde sagt på aller siste skuledag.

Han hadde pistolen retta mot ho, han hadde berre svarte kle på seg. Finnlandshue, Adidas genser ogei heilt vaneleg bukse. Han hadde store grøne auge, han såg trist ut. '' Gi meg pengane i kassa!'', ropte han.

'' Er det dette du vil?'', spurte Sigrid med den lågaste stemma ho hadde. ''Kva meinar du? Såklart er det dette eg vil! Gi meg pengane!''. '' Nei! '', sa Sigrid.
Dei grøne auga hans såg sinte ut no, '' Kva sa du? Kvifor er ikkje du redd for at eg skal skyte deg?.
''Nei, det er så orginalt. Men kom igjen skyt meg.''
Ho tok eit skritt nærare han, '' Om det er det du vil da.''.
Han slapp pistolen.

Amanda kom springande inn i butikken, '' Der er du Sigrid!''. Men då trakk han av pistolen og drepte Sigrid.

'' Eg hadde aldri tenkt over kortid eg kom til å døy, heller ikkje korleis. Eg har levd ett fint liv, men glede og sorg. Eg har dårlege og fine minne å ta med meg.''