Sjansen får å ha det nyaste på markede heile tida er vel ikkje berre, berre, eller kva? Den gamle mannen som budde nett over gata får den vakre dama og typen hennar, var av den ”gamaldagse” typen. Han skulle ikkje ha noko nytt, og han skulle ikkje betale nokon tng, men allikavel var han sjalu påden vakkre dama og typen hennar. Han stod i glaset med kikart, og såg på den vakkre dama og typen hennar når dei hadde besøk, han bante og steikte. Dei hadde alt han likte, men han ville heller ikkje gjeve uttrykk får at han var sjalu på at dei hadde dei tinga.

To veke seinare. –ååååååh, kan ikkje eg berre få ein av dei tinga so dei JÆ...A!! ungane har?. Dei går meg på nervene, fotballar, gameboyar, nye klede, og ikkje minst vakkre dame.

Ein dag tenkte den gamle mannen –hmmm... skal eg kidnappe ein av dei vakkre damene?eller skal eg stjele noko av dei fine tinga dei har?, nei det vil vere eit lovbrudd. Han var veldig nøyen med reglar å lover.

Noken dagar seinare var han heilt gal, han bestemte seg får å anten kidnappe ei av dei vakre damene, eller stjele ein av dei mangen tinga som dei hadde. Den gamle mannen satt seg ned å gjekk nøye gjennom korleis han skulle stjele ein fotball eller noko sånt noko.

Han begynte å sjå korti dei la seg om kveldane, d visste seg at dei la seg etter den gamle mannen, fordi han sovna når han skulle finne ut korti dei gjekk til køys, han vakna neste morgon å tenkte –eg må sove ein god middag i dag, som sagt som gjort.

Han la seg ned på sofaen drog pledde gått over seg, sovna med ein gang, når han vakna var klokka ni på kvelden, no skal eg sette meg ned å følge godt med på korti dei legge seg.

Joda natta kom, han satt å venta, å venta, å venta. Plutseleg slo dei av lyset på sove rommet, klokka var no nøyaktig 00.16. Men han ville ikkje vente til ein anna dag, han hadde jo planlagt alt grundig, nei eg tar på meg kleda å går bort å kidnappa ein av dei nydlige damene.

Han tok på seg regnfrakka og stokken tok han med seg visst han skulle få bruk får den. Han kom nesten over vegen, då det plutseleg kom ett lys på kjøkenet i huset.

Den gamle mannen var ikkje verre på det enn at han gjømte seg bak hekken deira. Nei eg må nok veinte her ei lita stund, minutta gjekk han vart våtare, og våtare det regna veldig mykje den natta. No er vel kysten klar tenkte han å såg forsiktig over kanten på hekken, men neida lyset stod som ei brennade sol i taket. Han sat der i ein time, lyset blei sløkt. Han tenkte atter med seg sjølv eg må nok sitte her å vente ei stund, joda han sat der i ein time til, han sat der i to timar til, no kan eg vel gå fram, riktig nok kysten var klar.

Han gjekk forsiktig farm rett mot garasjeporten som alltid stod open, det var den heldig vis denne gangen også. Den gamle mannen lista seg stille inn i gangen, opp trappa heilt opp i øvste etasje, han såg forsiktig inn på rommet, døra stod på gløtt.

Han klarte å komme seg inn på rommet utan å lage ein lyd, han gjekk bort til senga der den vakkraste dama han nokon gang hadde sett låg, han hadde nok lyst å gjere andre ting med den dama enn å kidnappe ho. Men han fekk no dyna halveis av ho, då sjedde det noko.

Vil du vete kva som sjedde? Den vakkre dama vakna og det heile var berre ein drøm, ho hadde hatt eit mareritt om kva som kunne sjedd viss ho budde i ein by, og difor har ikkje eg gjett navn på "den gamle mannen", eller nokon av dei andre.