Hatet mot jødane har vore eit stort problem lenge før Hitler og nazistanes tid. Hitler fekk nazistane til å tru at jødar hadde ein overordna plan om å fjerna alle ikke-jøder og ta over verda. Hitler la òg skulda på jødane for å ha tapt andre verdskrig, når Adolf Hitler kom til makta i 1933 var jødehatet på sitt verste jorda rundt. Han tok den moglegheita og prøvde å utrydda alle jødar. Han bygde konsentrasjonsleirar for å isolera jødane og halda dei gøymd bort frå resten av verda. Fleire millionar jødar vart også drepne i desse leira.

No skal eg fortelja deg om den største og meste frykta konsentrasjonsleiren av dei alle. Nemleg Auschwitz. Det er berre gått to veker sidan eg og den dyrebare veslebroren min vart arrestert utan nokon grunn og forklaring. Seinare vart vi sendt til konsentrasjonsleiren Auschwitz. Så fort vi kom inn porten vart vi delt inn i barn, kvinner og menn. Mennene i svart uniform skrekk av full hals og kommanderte oss rundt, gjorde vi ikkje som dei sa løyste dei det med vald. Eg har høyrt rykte om at Auschwitz er det verste staden ein kan bu, det vil eg faktisk si meg samd i. Både barn og vaksne blir piska og daska rundt, vi får ingen pausar og må jobba femten timar i strekk. Soldatane som jobbar her behandlar oss som at vi ikkje er menneske, det gjer meg opprørt. Eg klarer meg så vidt, sidan vi berre får eit halvt rundstykke og et lite krus med gråbrunt vatn kvar dag. Det er alt for tungt og utmattande å arbeida ein heil dag, eg veit rett og slett ikkje kor lenge eg held ut. Også må eg ikkje gløyma min vesle, søte og snille veslebroren. Han er så tynn og spinkel, og blir øydelagt av å løfta tunge steinar. Han kollapsa eit par meter føre meg, eg skulle til å springa mot han og strekka ut ein hjelpene hand, då ein soldat gjekk bort til han. Soldaten ropte på veslebroren min får å få han tilbake i jobb, han byrja å fossgrine. Den vesle guten kollapsa endå ein gong i det han prøvde å reisa seg opp. Soldaten tok den høgre handa si ned i belte, han hadde planar om å piska veslebroren min. Eg kunne ikkje berre stå der og sjå på. Eg måtte redde han. Eg plukket opp en stor stein og gjekk mot soldaten. Eg er så lei av at soldatane behandlar oss jødar som søppel. Den einaste måten å få stoppet soldatane er å drepa!

Dei aller fleste jødane som kom til Auschwitz vart sendt til gasskammeret med eingong. I Auschwitz var det flest sigøynarar og jødar, men òg tyskarar og polakkar som prøvde å verna eller forsvara jødar. Når ein kom til Auschwitz vart ein gruppert inn i menn som kunne bli satt i jobb, eller kvinner og barn som ikkje er i stand til den fysiske jobben. Det som er litt sjukt å tenka på er at dei tyske soldatane brukte giftgassar for å drepa jødane effektivt og spara ammunisjon. Nokon jødar vart lurt til å tru at dei skulle få ta seg ein varm dusj, men enda opp med å bli kvelt til døden av cyanidgassen. Auschwitz vart bygd sommaren 1940 i den tyske byen Oswiecim. Som på tysk blir oversett til Auschwitz og ligg omtrent 60 km vest for Kraków. Konsentrasjonsleiren består av tre hovudbygningar. Rundt hundre og førti jødar har klart å rømma frå Auschwitz. Alt i alt er det fem hundre jødar som har prøvd å rømma, utan hell og lykke. Dei som vart fanga igjen kunne forventa ein sikker død.

Soldaten var kun et par meter fremfor meg, jeg kunne kjenne at raseriet i kroppen min dirret fra topp til tå. Den eneste løsningen jeg så var å slå, selv om jeg vet hva konsekvensene av dette ville bli. Jeg dytta borti soldaten før han rakk å skade veslebroren min, han fortalte meg at jeg burde trekke unna. Det var da alt gikk i svart. Sekunder senere lå soldaten på bakken, helt livløs. Med en kropp full av blod. Mange jøder står rundt meg i sirkel og jubler etter drapet på mannen. Denne soldaten fortjener ikke noe bedre enn å havne i helvete. Veslebroren min så på meg med et sjokkerende blikk, han forsto sikkert ikke hvordan jeg som er så fredelig og snill kunne drepe et annet menneske. Før han rakk å si noe, tok jeg på den døde soldatens drakt. Beskjeden om drapet har allerede spredt seg videre, forsterkninger var på vei. Den eneste muligheten jeg og broren min har for å overleve er å rømme. Jeg gikk vekk fra åstedet med broren min i handa. En soldat ropte etter meg, men jeg kunne ikke snu meg. Soldaten begynte å skyte etter meg. Jeg løfta opp veslebroren min og sprang alt eg makta inn i et bygg jeg aldri har vært. Veslebroren min skvatt når eg small igjen døra bak meg og sat på smekklåsen. Kva var den lukta? Det lukta ei blanding mellom kloakk og hundemøkk. Eg trur eg var i gasskammeret. Eg høyrde mange soldatar komma løpas mot bygget eg var i. Veslebroren min er stiv av skrekk. -Eg beklagar den kjære broren min, eg har rota det til igjen. Sa eg til broren min i det soldatane byrja å hamra i døra. Han er så utmatta og svak stakkaren. Ei tåre rann nedover skinnet til veslebroren min. Vi sat oss ned saman i hjørnet av bygningen. Soldatane fekk opp døra. Eg innsåg at uansett kva for eit val eg hadde tatt i dag, ville det likevel enda med smerte og død.