Der står ho. Og er eit heilt menneske for seg sjølv. Kald. Kald. Ein stor løyndom eg ikkje skal få gissa på meir. Det er kaldt. Faen så kaldt det er her....

Han stirre på meg og måpe, eg ler innvendig, det er hans eigen feil. Han skulle vert meir åpen, fortald meg ting. Han skulle ha stole meir på meg.

Eg kjenner eit stikk av dårleg samvett då eg ser det såre ansiktet hans. Han sjåar ut som han meiner det, men no er det for seint, eg har allereie love Harald og kome på festen. Kanskje Svein ikkje vart så kjenslelaus som eg trudde, han stå der så stakkarsleg og man kunne skimte tårar i augekroken hans. Eg forstå ikkje kvifor han tek seg så nær av det, eg kviste kvifor han ville møte meg litt tidleg før me skulle gå vidare til feste. Han hadde plane om å bryte med meg, men eg kjem han i forkjøpet.

Men det speler inga rolle, de få følesene eg hadde for han vart heilt borte no. Og de følesene jeg hadde for Harald aldri blei borte sjølv om eg var i lag på med Svein. No var de så sterke at eg ikkje kunne ignorere dei lenger. Eg hadde tenkt på å slå opp med Svein lenge, men stemning hadde aldri vore riktig, eg ville fortelje Svein kvifor eg ikkje vil vere i lag med han meir.

Han ser på meg, før han snur seg og går ein anna veg. Eg står og ser etter han til eg ikkje kan sjå han meir, da snur eg eg sakte og går heimatt. Da eg kjem heim igjen, går opp på rommet mitt og skifte kleda, eg vil ikkje gå med dei same kleda på festen hos Harald som eg brukte til å slå opp med Svein med. Eg ser meg i spegle og å innrømme at eg ser godt ut.

På veg ned trappa ringjer mobiltelefonen min, frå bunten av veska, det er Svein! Eg trykkjer på den raude oppteken tasten og legger mobiltelefonen tilbake i veska. Svein fortsette å ringe, ein gong,to gonger, fem gonger, til slutt. Tek eg av røret og spør roleg kva han vil, eg vil prate med deg Lise! Kvifor slår du opp med meg?

Eg hadde aldri noko særleg føleser for deg, Svein og det veit du! Og de få eg hadde er borte... Du kan får kven du vil! Men eg vil gjerne fortsette å vere venn med deg! Svare eg og trykkje på av slutt knappen, før eg ringjer til Maria og vi slår følgje bort til huset til Harald.

Harald opnar døra og vi blir ståande og sjå på kvarandre, eg går eit skritt frem og gir han ein klem!