Du blir født. Etter eit par år med skriking , sutring og eting, blir du eit barn. Ein liten unge med behov for nærvær og oppmerksomhet, barndomstida går sakte inn i ei ungdomstid, plutselig blir det forventa att du skal være vaksen, men du skal ha dei same grensene som eit barn har. Du skal oppføre deg som ein vaksen, ta ansvar, kloke beslutninger og tenke fornuftig, legge bort de små delane av deg som fortsatt vil være eit barn, de som fortsatt liker å hoppe i skumgummi ballane på Ikea og som enda trur på julenissen. Dette er ein svært vanskelig overgang frå barn til vaksen, spørsmålet er , kortid er du vaksen? , korleis blir du det?, og korleis er ein ideell vaksen person? , når er du barn og når tar du det store steget frå å være barn til å bli vaksen???

Barndommen.

La oss starte heilt frå begynnelsen , ved fødselen. Etter 9mnd i mammas mage plopper du ut til ei anna verd , der sitter det to menneske som frå dette sekundet skal være dine foreldre, de skal oppdra deg på ein naturlig og bra måte, de er såkalla vaksne, som skal ta vare på deg, og gjøre tilværelsen perfekt nettopp for deg. Etter to år med kosing sussing og nussing, er du ikkje lenger ein baby då er du blitt eit barn. Ein impulsiv liten krabat som utforskrer det nye livet, menneska der og tilværelsane rundt seg. Eit barn er eit menneske som lever ut det ein meiner og syns, gjør det de vil når de vil, og som forventar at alle ska bry seg om ein.

Når du er tretten år går du inn i den typiske tenalderen då begynner kroppen å utvikle seg og du er i ferd med å få ein voksen kropp. Når du er i ten årene begynner den vanskelige perioden og vegen mot det vaksne liv, då må du prøve å oppføre deg som ein vaksen, ta ansvar for deg sjølv og ikkje minst andre, du skal lære deg å behandle folk på ein voksen og ansvarlig måte, legge bort ting som er typiske for eit barn. Du skal ikkje leike. Du skal ikkje fnise eller oppføre deg barnslig på nokon måte. Du skal like kaffi og du skal ha det same ordforholdet som ein voksen. Du som trettenåring blir etter kvart 15 og 16 det er då de verkelige problema begynner, det er då du verkelig står midt i mellom.

Ikkje er du voksen for du er ikkje myndig , du kan verken bestemme over dine egne pengar eller heilt hundreprosent over kva du vil med livet ditt . du er ikkje barn, det er du for lengst over, men du har fortsatt de same impulsive handlingane, forventar at alle skal bry seg om ein’, og har det same behovet for nærhet og omsorg.

Omsider er du blitt 18, då står alle muligheter opne for deg, i alle fall nesten , du får lov til alt utanom å kjøpe sprit på polet, og ta lappen på tungsykkel. Det er no mange meiner de er vaksne, vaksne nok til å ta kloke avgjøringar , de rette vala og opptre ansvarlig .vaksne nok til å stemme og dermed vere med å styre landets politikk. Men få er vaksne nok til å ikkje vere barn, de liker ikkje tanken på å gi frå seg helgefylla heilt enda, dei har det jo godt no. Nei for mange er det nettopp no ungdomstida har starta , det er no når de liksom skal vere vaksen dei gøymer seg bag skjoldet om ungdomstid, å vere voksen og stifte familie fristar ikkje for mange akkurat no.

Så blir du 20, enda føler du deg ikkje vaksen, du er ikkje klar for familie enda og vil gjerne holde deg til jobben på rema eit par år til før du verkelig skal bli voksen, men det er klart at det finnes de som for lengst har gitt slipp på ungdomstida, de som allereie har stifta familie , fått seg drøymejobben og er blitt ein såkalla voksen…

Den såkalla vaksne

Kva legger vi i omgrepet voksen?, er det ein person som er villig til å stifte familie?, eller er det den såkalla vaksne 18 åringen ?, eller kanskje når du er 20?, eller 30? Når er du vaksen og kva skal du gjøre for å bli det??

Slik som eg ser for meg ein vaksen, er det ein person som aldri har det gøy, ein person som berre bryr seg om sine medmenneske og aldri tenker på seg sjølv. Ein person som har stifta familie har eit eige hus eller bopel er ein voksen , ein person som ikkje viser barnet i seg sjølv som er grav alvorleg og fornuftig er for meg den gjennomsnittlige vaksne

Ein voksen er for meg det som alle prøver å oppnå når dei er unge, og som alle prøver å unnvike når dei verkelig er det. Når du er ung prøver du å vere veldi moden, prøve å kommunisere med eit menneske på ein meir voksen måte, prøve å virke ansvarsfull og forståelsesfull slik som vi har høyrd at vaksne liksom skal vere, då blir du kalla såkalla veslevaksen.

Etter du har kava deg gjennom mange travle år og endelig er blitt voksen skjer det rare, då prøver du så godt du kan å bli den ungdomen som du eingang var. Vi har alle høyrt om den omsnakka 40 års krisa.

Konklusjon

Under dette skal eg liksom trekke ein slutt utifrå den informasjonen eg har tidligare i stilen, men det blir vanskelig. Som ein 15 16 åring er det ikkje enkelt å trekke ein slutning om kva ein vaksen eigentlig er , eg sitter igjen med fleire spørsmål enn då eg begynnte. Eg sitter igjen med spørsmål som eg aldri eingang har tenkt på å spørje om, eg kommer rett og slett ikkje fram til eit svar, men eg skal prøve å skrive kort de tankane eg har gjort meg opp på kva ein vaksen eigentlig er.
Ein voksen er ein mann eller ei dame, i passe vaksen alder, ca 30 - 40 år ho (vi kallar ho Sigrun) har kanskje ein familie, kanskje barn. Sigrun er ein ansvarsfull og påliteleg person. Ho er seriøs og arbeidsvillig. Sigrun drikker kaffi og liker og halde seg orientert med dagsrevyen, ho sitter med beina i kors og leser avisa.
Sigrun har lært av sine feil, ho er klok og entusiastisk. Sigrun er ein typisk vaksen, ein kjedelig gamaldags vaksen.
Det som er spesielt med Sigrun er at ho liker å leike, ho har alltid leika heilt sidan ho var ung, Sigrun har alltid sagt dette om å være vaksen; du blir ikkje vaksen før du har funnet barnet i deg sjølv og tør å vise det fram.

Den einaste konklusjonen eg klarer å trekkje ut i frå dette er at det er ingen tydelig overgang frå ungdom til vaksen ein vaksen er ein stor ungdom med større ansvar og meir å tenkje på.
Ein blir aldri vaksen, det er eit barn i kvart menneske, det er berre å komme ut av den daglegdagse kostyma og tørre å vise det……….