Etter ca. 2000 års verksemd kan kristendommen karakteriserast som ein kyrkje med et mangfelde av kyrkjesamfunn. Det er tre store retningar innan kristendommen:

- Den romersk-katolske kyrkje.

- Den ortodokse kyrkja.

- De protestantiske/reformerte kyrkjene.

Den første kyrkja er knytt til disiplane som mottok Den Heilage Ånd i ca. år 30. Frå år 100 ble kyrkja kaldt katolsk. Katolsk betyr universell og tilgjengelig for alle. I ca. år 500 var det enkelte mindre kyrkjesamfunn som skilte seg ut frå hovudstrømningene i den katolske kyrkja. Disse var:

- Den Etiopiske kyrkja

- Den armenske kyrkja

- Den koptiske kyrkja

- Den syriske kyrkja

Liturgien i desse kyrkjene likner liturgien i dagens ortodokse kyrkje. I år 1054 ble den katolske kyrkja delt i to:

- Den romerske-katolske kyrkja som la grunnlaget for den kristne kyrkja i Vest-Europa.

- Den gresk-ortodokse kyrkja som la grunnlaget for den kristne kyrkja i Aust-Europa.

1. Dåpens sakrament.

Dåp av barn er det vanligaste i den ortodokse og den katolske kyrkje. De meiner dåpen er inngangsporten til de andre sakramenta. I den katolske kyrkja skjer dåpen ved at presten heller vatn over barnets hovud tre gangar.

2. Fermingen eller myronsalvingens sakrament.

Sakramentet kallast ferming i den katolske kyrkja og myronsalving i den ortodoksekyrkje. Forminga eller myronsalvingen er avslutninga på dåpen. Det er forskjell på når og korleis sakramentet utføres i de to kyrkane.

3. Nattverdens sakrament.

Nattverdens sakrament eller evkarestien: Nattverden er det sentrale og viktigaste sakramentet i kyrkane. Jesus innstiftet nattverden da han åt sitt siste måltid saman med disiplane. Kyrkane lærer at Jesus reelt er til stede under nattverda. Når man gjennom nattverdsbønnen påkallar Den Heilage Ande forvandles vinen og brødet til Jesu legeme og Jesu blod.

4. Botas og forsoningas sakrament.

Det bygger på læra om at kyrkja kan tilgi synder på vegne av Gud. Gjennom å bekjenne sine synder i skriftemålet blir man tilgitt, og menneske kan fortsette livet med nye krefter. For å få tilgiving må man verkeleg vise at man angrar på det man har gjort.    

5. Sykesalvingas sakrament.

Sykesalvingas sakrament gis normalt sett til de som verkeleg trenger det. Sakramentet er delt opp i to ulike deler.

Dei 1: Ein bønn om tilgiving for synder.

Del 2: Ein bønn om helbreding frå sjukdommen.

For å oppnå at den sjuke skal helbredes, foretar presten håndspåleggelse, og salver den sjuke med olje. Utrykket den siste olje kommer frå at det var vanlig å foreta sjukesalvingen først då døden nærma seg.

6. Ordinasjonens sakrament.

Et anna namn for ordinasjonens sakrament er presteviing. Dette sakrament består av tre viingar: diakon (  ein som har sin verksemd i menigheit, men som har ein utdanning), prest og biskop. Ordinasjonen til biskop foretas av tre andre biskopar. Prestane er biskopens medhjelpe og ordineres av biskopen sjølv. I den ortodokse kyrke meinar vi at prestar og diakoner bør være gifte menn, mens biskopane bør være ugifte.

7. Ekteskapets sakrament.

Når to menneskjer tar ein så stor avgjøring som å gifte seg, går de til Gud om velsigning om å danne ein sann kristen familie. Den katolske kyrke godtar ikkje skilsmisser. Et ekteskap som er lovlig inngått, kan ikkje opplauses. Den ortodokse i visse tilfeller skilsmisser.

Mål 3.

Særtrekk ved den katolske kyrkja.

Frå kristendommen kom til Noreg på 900-tallet, og fram til reformasjonen i 1537 var den katolske kyrkja einerådande. Derfor var nordmenn på denne tida katolikkar. Etter reformasjonen ble den katolske kyrkja forbode i Noreg og i Danmark. Det var først i 1843 at den på nytt var tillate. I siste halvdel av 1900-taller har det kommer ein rekke innvandrarar som tilhører den katolske kyrkja. I 1997 hadde den katolske kyrkja ca 36 500 medlemmer i Noreg, og fleirtalet av desse har innvandrarbakgrunn. Ca. 11 000 har norsk bakgrunn. Den ortodokse kyrkja i Noreg ser på kristninga av Noreg på 900-1000 –talet som felles ortodoks-katolsk. Det betyr at de regner Noreg som opphavleg ortodoks fram til 1054 da det ble et skille mellom katolsk og ortodoks kyrkje.

2. vatikankonsil.

Paven innkalla alle biskopane til eit kyrkjemøte i Roma i 1962. eit slikt møte blir kalla eit økumenisk konsil. Økumenisk tyder universelt eller allment, med andre ord noe som gjelder for alle. Det andre vatikankonsil vedtol ei rekke viktige dokumenter som skulle gjøre kyrkja betre i stand til å fylle sin viktigaste oppgåve i verden, å spreie evangeliet om Jesus! Mye hadde skjedd sida forgje vatikankonsil i 1870, så kyrkja hadde behov for å drøfte korleis katolsk kyrkje skulle fôrhalde seg til alle nye utfordringar i det moderne samfunn.

Gudstenesta fornyast.

Fram til det andre vatikankonsilet hadde messa, eller gudstenesta, føregått på latin. Nå ble det opna for at messa skulle foregå på morsmålet. Lekfolket skulle få oppgåver i forhold med skriftlesing, sakramentutdeling og som ministrantar. Ministrantar er unge gutar og jenter som hjelper til under gudstenesta. Meininga med fornyinga var at messa skulle fungere som kyrkjas hjerte der Jesus var nærverande og der fellesskapet med han skulle følast verkeleg for de som deltok.

Pave Johannes Paul 2.

Den 16 okt. 1978 ble den katolske kardinal Karl Josef Woijtyla valt til pave. Han ble pave nummer 264 i den katolske kyrkja. Han var den første paven som ikkje er italiensk på 455 år, pavens mor døde rett før han fylte 9 år. Han ble født i Krakow 18. mai 1920. som pave har han vert svært aktiv. Han fekk oppgåva å leie den katolske kyrkja etter det 2. vatikankonsil. Han har reist mye og besøkt alle verdensdeler fleire gangar. I 1989 besøkte han Noreg. Paven har til tider vert skarp i sin kritikk av økonomiske system som utviklar store sosiale skilder. Paven gikk dessverre bort i år 13. mai. Den nye paven heter Benedict xv1.

Særtrekk  ved den ortodokse kyrkja i Noreg.

Etter den russiske revolusjonen i 1917 flykta ca.1000 russarar til Noreg, ca. halvparten ble buande og danna ein egen ortodoks menighet, Den Heilage Nikolai Ortodokse Menighet. Den ortodokse kyrkja i Noreg ser på kristninga av Noreg på 900-1000 –talet som felles ortodoks-katolsk.  

Gudstenesta

Gudstenesta er svært viktig i ortodoks kyrkje. Å tilgi gud på rett vis er eit kjenneteikn på den ortodokse tro. Når man besøker ein Russisk ortodoks gudsteneste, går man først gjennom forrommet og inn i kyrkje rommet. På veggene i kyrkja henger det ikonar, som er heilage bildar av Kristus og andre heilage personar. Den ortodokse gudstenesteordninga appellerer til alle sansane våre. Det syngast salmar og bønner, og skriftstedar resiterast.

Ikonet

I den ortodokse kyrkje spiller ikonet ein svært viktig rolle. Ordet ikon tyder bilde. Det første ikonmalarane kalla ikonet for bønn. Man seier at ikonane er ein fornyelse av guds ord i form, farge og skjønnleik. Man tilber ikkje ikonane som om de skulle vert Gud, men man ører de som ein openbaring for menneska. Alle ikonar blir velsignet i kyrkja.

Mål 4.

Likskap og ulikskap mellom den katolske og ortodokse kyrkja.

I motsetning til Den ortodokse kyrkje bruker katolikkane ordet konfirmasjon om fermingen. Dåp- i den ortodokse kyrkje vert heile barnet senka ned i vatnet tre gonger slik som i urkristen tid. Dette skal reinse kroppen og sjela for synd. I den katolske kyrkja skjer dåpen ved at presten heller vievatn over barnet tre gonger. Bønn er svært viktig for katolikkane og de ortodokse. Den katolske kyrkje er det kristensamfundet som regnar paven, biskopen av roma som sin øvste leiar. Den katolske kyrkja har ca. ein milliard medlemmar(1996). Den ortodokse kyrkja har ingen leiarar slik som paven, men patriarken i Konstantinopel har ein viss forrang. I dag reknar den ortodokse kyrkja med et medlemstal på ca. 200 millionar (1996). Både den katolske og den ortodokse kyrkja ser på seg sjølve som representantar for den kyrkje Jesus grunnla da apostlane mottok Den Heilage Ande første pinsedag. Begge har sju sakrament. Alle sakramenta går hovudsakeleg ut på det same, med unntak av små forskjellar.

Messa blir sett på som det sentrale møtestaden mellom Gud og menneske innan den katolske og ortodokse kyrkja. Under messa ber de troene i fellesskap, man lovpriser Gud og mottar nattverden. Den Heilage Ande er ein viktig del av læra til begge kyrkjene.

Et sentralt skriftord er: "Men når han kommer, sannhetas ånd, då skal han veilede dere til den fulle sanning."