Henrik Wergeland ble født i 1808 i Kristiansand, men vokste opp på Eidsvoll. Faren hans var prest så Henrik kom inn i embetsmennenes kretsar. Han ble av naturen inspirert til å skrive dikt.

Man kan på mange måtar sjå ei viss likskap mellom Wergeland og Wellhaven. Begge hadde ein far som prest og blei født inn i embetskretsar. Dei følgde fedrane sine begge to, dei studerte teologi. Dei flytta begge to til Kristiania for å gjere ferdig studiane sine då dei møttes. Dette ble ei bitter kjensle for dei begge. Dei hadde helt forskjellig syn på politikk og estetikk. Wergeland var nasjonalist og ville ikkje ha noko innverknad frå Europa. Han ville ha eit Noreg med særnorsk kultur.

Henrik Wergeland var som ung mye og ofte forelska. Som fjortiss (14-åring) var han etter Ida Haffner. Etter kvart blei han meir og meir interessert i Emilie Selmer, Emilie døde kort tid etter.

Som 18-åring falt Wergeland for enda ei ny jente, Hulda Malthe, men hun hadde ingen kjensler for han. Han fridde ein gong, men fekk nei. Han spurte på nytt og fekk nei igjen. Då fann han ut at han ikkje ville leve meir, så han prøve å ta sjølvmord ved å hoppe utafor ei låvebru. Dette tok ikkje livet hans, så han ville dra til Hellas for å dø i krigen, men far hans klarte å stoppe han. Då spurte han Hulda igjen men fekk eit siste nei.

I 1839 blei han endelig gift, med Amalie Sophie Bekkevold.

Wergeland skjønte at han ikkje kunne leve at diktskrivinga si, så han prøvde seg stadig vekk som prest, men fekk alltid avslag. Dette skyldtes nok hans radikale meiningar og ville liv. Han var kjent som ein som provoserte folk og drakk mye. Han kom også ofte opp i retten for å ha slengt med leppa. Dette preget hans økonomi. Det blei då eit problem da han i 1838 blei forlova med Amalie Sophie Bekkevold. Han måtte då godta ein lønna stilling hos kongen for å klare å finansiere giftarmålet.

Det var den svenske kongen som i 1814 hadde tatt over makta i Noreg. Dette var stikk i strid med Wergelands syn på politikk og om eit fritt Noreg. Han mista så mange av sine tidligare venner og blei ein veldig isolert person.

7 år seinare døde Wergeland av tuberkulose, då han hadde lege sjuk i ein lengre periode.

Etter eit attende århundre preget av klassisismen og opplysningstida, trengte Noreg og Europa forandring. Romantikken bar stort preg av kjensler, inspirasjon og fridom.

Romantikken var svært gjeldane i litteraturen. Forfatte rande hadde stor sans for det ekte og det originale.

Forskjell på venstre og høyre romantikken.

Venstre Romantikken

- Wergeland haldt seg til venstre romantikken.

- Kunstnarane er frisynte og ikkje bunden til mønstre          

- Venstre Romantikken kom frå England.

Høyre Romantikken

- Welhaven var ein høyre romantiker.

- Høyre romantikken kom i frå Tyskland.

- Den kjenneteiknast av  reiser både i ”tid og rom” og bort frå ”her og nå”.

- Gullalderen i nasjonens liv er oldtida eller middelalderen.

- Barndommen er det tapte paradis som kunstnarane lengtar tilbake til. Kunstnarane vender blikket bakover mot tider da mennesket levde i større overeinsstemming med naturen.

For eksempel: Welhaven trur ikkje på politisk fridom, men den som kjem innanfrå når eit menneske vender tilbake til naturen og oppdagar dei skjulte ”kjelder og tjern” i sin egen sjel.